Załącznik nr 2: Instrukcja liczenia liczby stron utworu

Strona znormalizowana jest jednostką miary objętości tekstu, obejmującą 1800 znaków (łącznie ze spacjami), 32 wiersze poezji lub 135cm² ilustracji lub przykładów muzycznych.
Za znak uważa się wszystkie widoczne znaki drukarskie (litery, znaki przestankowe, cyfry, znaki przeniesienia itp.) oraz każdą przerwę między nimi.
Objętość utwory prozatorskiego oblicza się, mnożąc liczbę wierszy przez średnią liczbę znaków w wierszu.
Liczbę znaków w wierszu określa się przez obliczenie liczby znaków w 10 następujących po sobie [pełnych] wierszach dowolnej części tekstu i podzielenie otrzymanej sumy przez 10.
Przy obliczaniu średniej liczby znaków w wierszu zgodnie z ust. 4, nie obejmuje się rachunkiem wierszy niepełnych lub składanych odmienną czcionką.
Przy układzie wieloszpaltowym liczbę znaków oblicza się w każdej szpalcie oddzielnie.
Światła między szpaltami nie uwzględnia się w obliczeniu. Przy obliczaniu liczby znaków w wierszach tekstu z tytulikami na marginesie oblicza się wielkość wiersza bez tytulików. Objętość takich tytulików oblicza się w sposób określony w ust. 11.
Wyłącza się z obliczenia numerację wierszy w dziełach klasycznych oraz służących do nauczania; w takich wypadkach podstawę obliczenia liczby znaków w wierszu stanowi sam tekst.
Liczbę wierszy tekstu pełnego ustala się według rzeczywistej liczby, bez wliczania paginy oraz żywej paginy.
Wiersze akapitowe, tytułowe, podtytułowe, wiersze kończące ustęp oraz liczby, znaki znaczące podział tekstu przyjmuje się za pełne wiersze.
Każdy tytuł i podtytuł na marginesie liczy się za pół wiersza.
Liczbę wierszy składanych odmienną czcionką oblicza się oddzielnie. Ta sama zasada dotyczy tekstów składanych wierszami różnej wielkości.
Odsyłacze (uwagi pod wierszami) oblicza się według rzeczywistej czcionki i średniej długości wiersza. Powyższą zasadę stosuje się również do uwag, komentarzy, przypisów, skorowidzów oraz wszelkich dodatkowych części tekstów.
Tabele, zestawienia itp. oblicza się wg zajętego przez nie miejsca (bez odliczania świateł), w przeliczeniu na znaki o wielkości najczęściej powtarzającej się czcionki.
Wzory zajmujące w tekście część wiersza liczy się za pełne wiersze.
Wzory, tabele i zestawienia składane czcionkami różnych rozmiarów przelicza się na petit bez interlinii.
Szczegółowy sposób przeliczania tabel zgodnie z powyższymi przepisami ustala Komisja Nominacyjna.
Przykłady muzyczne w wydawnictwach książkowych oblicza się wg rzeczywiście zajętego przez nie miejsca (bez odliczania świateł), w przeliczeniu na przeciętną pięciolinię o rozstawie 4 mm (ust. 1). Niepełne wiersze zawierające przykłady muzyczne liczy się za pełne.
Tekst poetycki (rymowany, nierymowany, łamany) oblicza się wg liczby wierszy rytmicznych.
Niepełnych wierszy, powstałych z przyczyn technicznych, przeniesień słów lub ich części oraz cezur wewnątrz wiersza rytmicznego nie uwzględnia się w obliczeniu.
W przypadku rozczłonkowania lub łamania wiersza rytmicznego podstawę obliczania stanowią wiersze rytmiczne. Wytyczne do obliczania wierszy łamanych ustala Komisja Nominacyjna.
Długość utworów poetyckich pisanych prozą ustala się według zasad stosowanych do prozy.
Tytuły utworów poetyckich przyjmuje się w obliczeniu za jeden wiersz, niezależnie od ich wielkości. Wyjątek stanowią tytuły wierszowane, które oblicza się jak utwory poetyckie.
Objętość utworów dramatycznych oblicza się zgodnie z zasadami obliczania tekstów prozatorskich lub poetyckich z uwzględnieniem następujących przepisów szczegółowych:
1. Wiersze zawierające nazwę postaci działających przyjmuje się za jedną piątą wiersza. Powyższą zasadę stosuje się zarówno w przypadku, gdy nazwy te zamieszczane są w oddzielnych wierszach, jak i na marginesie;
2. Wykazy postaci działających i uwagi dla reżysera oblicza się według rzeczywistej objętości odpowiedniego rodzaju tekstu;
3. Oznaczanie podziału utworu (np. akt pierwszy, odsłona druga) przyjmuje się za cały wiersz;
4. W utworach dramatycznych poetyckich wiersz rytmiczny liczy się za jeden wiersz, niezależnie od podziału (ust. 21).
Utwory poetyckie zamieszczone w wypisach i zbiorach oblicza się według rzeczywistej ilości pełnych wierszy.
Jeśli autor dzieła jest równocześnie autorem ilustracji, materiał ilustracyjny zalicza się do objętości dzieła na następujących zasadach:
1. 135cm² powierzchni zajętej przez ilustracje stanowi jedną stronę znormalizowaną.
2. Ilustracje o kształcie nieregularnym (nieprostokątnym) oblicza się według powierzchni najmniejszego prostokąta opisanego na ilustracji.
3. Napisy i tytuły związane z ilustracjami oblicza się według zasad stosowanych dla tekstów.